घढगो (गोरमाटी कवीता) कवी. भासू राठोड़

बोलतू बोलतू मनं कळो कोनी आसो कायीं घढगो,
रातेरी वाते मातेमं चढगी

परभाती वूटो जना दन मातेपं चढगो.

आसो कायीं घढगो……!१!
मनं वाटो बोलन सारी वाते मीटजाय मारो मनंज वीचार पढगो,

पान खादो जकोण जीभ रातडी भी कोनी हूयी,

पाणी पढेर आंघज दूसकाळ कूं पढगो.

आसो कायीं घढगो….!२!
रोयेणी लागी लागगो छं मरग पेलेज पाणीमं खाळीया, रूंघळी आन धरण भरागो,

बारं मीनार तास खेतारीर पेणीं वेगी, तरी बाजरीरो सरा कूं ठालो रेगो.

आसो कायीं घढगो…..!३!
काढताणी सावकारी मारो बाप पेणीं करगो,

हामी भाव मळेर आंघज वू जमानो छोढन चलेगो.

आसो कायीं घढगो…..!४!
वरसेर वरस हानूज चालीय कायीं, आसो सपनो मनं पढगो,

काची नींधेरज वूटघो, देकू छू तो सपनो मारो खरो घढगो.

आसो कायीं घढगो….!५!
रोज रोज देकन, सामळ कानेनं भी कटाळो आवगो,

सत्तारे लालचेमं आज मनकीयाज मनकीयानं भारी पढगो.

आसो कायीं घढगो….!६!
भास्कर राठोड़
कवी, लेखक मा. भास्कर राठोड उर्फ भासू

 बृहन्मुंबई महापालिका कर्मचारी
प्रमुख प्रतिनीधी.

रविराज एस. पवार

www.GoarBanjara.com

8976305533