” वाते मुंगा मोलारी ”
भीमणीपुत्र
– गोर परंपरा × वैदिक परंपरा –
” गोरमाटी संस्कृती इ अवैदिक संस्कृती छ. इंग्रजीमं जेनं Rain bow कचं ओनं मराठीमं ‘ इंद्र धनुष्य ‘ कचं ; पणन गोर बोलीभाषामं ओनं कती ” साळ्यार तांगडी तो कती साळ्यार साडी ” कचं..! गोरमाटीर पर्जन्य देवता इ ‘ मेलीया ‘ छ , कतो निसर्गेर घटक ढग छ. …इंद्र छेनी.
” दुजो मंडो ये नाम ये..मारी मेलीयारो लेस्या ये..!
मेलीयारी वरसी झीणी बुंदं ये..!!
इ ‘ नातरो ‘ धेनेम लो..निसर्गेर घटक ये गोरुर श्रद्धास्थान छ.गोर डायीसाणी अर्ध गोल पद्धतीमं हुबी रेन इ नातरो बोलचं. निसर्गेर (ढग) कृतज्ञता व्यक्त करन निसर्गेती नातो जोडचं; करन येनं नातरो कचं…! वैदिक परंपरा इंद्रेन ( पुरुष) पर्जन्य देवता मानचं.येपरती ‘ इंद्रधनुष्य ‘ इ शब्द रुढ हुवो छ. ये इंद्रधनुष्येनं गोर परंपरा ‘ साळ्यार तांगडी तो कती साळ्यार साडी ‘ मानचं..बरसादेमं आभाळेमं रंगीबेरंगी कमान निकळी तो कोरीकोर कचं क, इंद्रदेव धनुष्य वटा लिदो छ , आबं पाणी वणान पडचं ; पणन गोरमाटी येनं ‘ साळ्या साडी ताण दिनो रे आबं पाणी आयेनी ‘ हानू कचं..!इ साळ्या आपणेनं डोकरी याडीर पिवसी माइर खजानेमं कतो ‘ साकीमं’ रोज भळचं; ओबी लबाड करन..! कतो वैदिक बुंबडीनं गोरमाटी फसाऊ बुंबडी मानचं..!
आतरा फरक छ भियाओ..गोर परंपरा अन वैदिक परंपरामं..! इ म कोनी केरो..अस्सल गोर गणेर विज्ञानवादी परंपरा केरी छ…!
‘ जाणजो..छाणजो; पचजं मानजो ‘
भीमणीपुत्र
मोहन गणुजी नायिक
प्रमुख प्रतीनिधी..रविराज एस. पवार
