चार वाते मूंगा मोलेरी, मन बरोसोछ की तू येन वाछन जरूर धनवान वीस.
—————————-
१) पहीली वात, “माफी”
ताेन कोयी कायीबी कीये, तू वोर वातेन तू दलेम मत रकाडेस, अनं कनायी वोरवास गलत भावना मलेम रेदेस, कायी कतो वोन माफ करदेस.
२) “भूल जानू”
अपन जोबी गोर बरीबून व कूनसी वेळेम केरीवूपर कीदेजकोन उपकार भून जानू, कनायीबी कीदे जकोन उपकारेन केरी मूंडान केन वताळेरो मदेम न सोछनू.
३) “भरोसो”
हमेसा अपनो मेनत अनं वो परमपीता परमातमा सेवाभायार वूपर वीसवास रकाडनू, यीज सतजीवनेर सूत्र छ.
४) “खरो आनंद”
हमेशा यी हरदे रखाडनू की जना अपनो जलम हूयोच तो सतजीवनेर लकणीम येक दाड अपणेन मरनूज छ, येर वासू भीना धूकी वेर जीवनेर अानंद लेनू, सतजीवनेम जीणू, यीज जीवनेर खरो मार्ग छ.
