चालतू छेडा,गोरबोली भाषारो विकास;गोरगणेरो विकास:- भिमणी पुत्र.

राम पोर

चालतू छेडा,

गोरबोली भाषारो विकास;गोरगणेरो विकास!

भाषा ई संस्कृतीसामू जायेर एक हमरस्ता छ.भाषा जर भुलाडी पडगी केलं तो ओ भाषिक संस्कृतीताणू जायेर वाट बंद वे जावचं;करन भाषा जिवत रेणू ई घणो गरजेर रचं.केवळ भाषाज कोनी तो ओ भाषा व्यवहारे माईर आसली शब्द भी जिवते रेणू इ आवश्यक रचं.आज गोरबोली भाषा व्यवहारेमं गोरुर अस्तित्वेर हिंमाणी करन “समीया,केटो”सरिक गोरबोली भाषार मालकीर शब्द रुढ छ,करन ये शब्देर आसरेती गोरमाटी संस्कृतीरो एक गणसमाजी जिवन पद्धतेरो आदिम कालखंड वा आदिम संस्कृतीरो पेनो धुंडेनं मोलेर भरपायी वेरी छ.
ऐतिहासिक पुरावेरो एक महत्वेरो मौखिक साधन करन “समीया,केटो,येड,सुकल्डी,मांडवस,पणि,हारपणी” ये मुंगा मालेर शब्द आज मुंड्याग आतू दकारे छ.गोरबोली भाषा जर आजेलगस जिवत न रेयेवाळ रं तो ????
भाषार संदर्भेमं जेष्ठ अभ्यासक संतोष शेणई कचं क, ” भाषा केवळ अभिव्यक्तीचं साधन नसतं,व्यावहारिक संवादाचं माध्यम नसतं तर भाषा असते आपल्या संस्कृतीची वाहक..! आपल्या पूर्वजांचे हाकारे समजून घेण्यासाठीचा हा एक “लाॅजिक पासवर्ड” असतो.हा लाॅजिक पासवर्ड जर आपण विसरलो तर त्या संस्कृतीकडे जाण्याचा “पाथ” आपणास सापडणार नाही”. आज आपणे ढिंया गोरमाटी संस्कृतीसामू जायेर आपणे याडीर हातेर एक घोळीघाळी वाट भाषार रुपेमं छ,आज आपणेन जगजेष्ठ गोर संस्कृतीर वाट लाबरी छ.
आज बारं कोटी लोकसंख्यांक गोरगणेमं “गोरबोली भाषिक गोरमाटी”कतराक छ ? ई एक गंभीर प्रश्न निर्माण वेगो छ.केवळ महाराष्ट्र,तलगाणो आंध्र आन कर्नाटक ये तीन राज्ये माईर गोरबोली भाषिक गोरमाटीर अस्तित्वेर जोरेपं “गोरुर राज” आणू ई मसकल छ.येरवासं देश पातळीपं गोरबोली भाषा अन वाड;मयीन गोर संस्कृतीर पेंण्णी करणू लागेवाळ छ.तांडे तांडेर गोरमाटीर वाड;मयीन अभिरुची प्रगल्भ वेणू आवश्यक छ;पणन ई काम युध्द पातळी परोरो छ.
आतरी फरसत केन छ ?
सादा गोरबोली भाषार शब्दकोश निर्माण करेर केनी आसंगणी आयेनी ?
गोरबोली भाषा व्यवहारे माईरी गाळी सदा गोरमाटी संस्कृतीसामू जायेर एक “लाॅजिक पासवर्ड” छ.ये गाळी भी जतन वेणू गरजेर छ.
भारते माईरी ८०० भाषा पैकी आयेवाळे पाच दशकेताणू ४०० भाषा मरेवाळी छ हानू एक सर्व्हेर आहवाल छ.ये मरेवाळी भाषामं जर केलं गोरबोली भाषारो नंबर रो तो ये आयेवाळे भाषिक वघमेनं जादा कारणीभूत गोर कर्मचारी अन पुढारीज रेयेवाळ छ. (येनं कांयी कर्मचारी अपवाद भी छ भेनं!)
आज गोर कर्मचारी,पुढारीऊर छोरी छच्यापरेर वाया नकता तांडो छोडन शेरेमं थाटेमाटेती वेरे छ. येती…….
पणि लायो पणिडो सोनारी आंगोठी..
तारे चांदणीरो छाटो आपेका टपेका,जसो अंबरेरो छाटो!
आसे ऐतिहासिक संदर्भेर गीद अन गोरबोली भाषारो आलंकारिक रुप सौंदर्य,तांडेर इ आसली वाड;मयीन ओळख इतिहास जमा वेगी.ई शोकांतिका छ.
जगदनीयामं गोर संस्कृती आतरी बुढ आन ऊंड संस्कृती दुसरे कुणसेज समाज जिवनेमं अस्तित्वेम छेनी.इ ये गोरपान गौरवशाली गोरमाटी संस्कृतीर अस्तित्व अन अस्मितार जागली वेणू इ काळेर गरज छ.
अस्तित्व,अस्मिता ये कांयी जनस छ ? येर भान सवारेर पिढीन लान देणू इ सेरो धर्म छ.नतो सवारेर पिढी भी गोरगणेनं “डाऊटफूल गोरमाटी”न केणू येर खबरदारी लेणू गरजेर छ…!