वाते मुंगा मोलारी
My Swan song
चालतू छेडा…!
“पेनेबाज सौंदर्य संपन्न साहित्येर भाषा ई याडीगोरमाटी भाषाज छ.याडीगोरमाटी भाषा इज खर खानदानी सर्जनशील साहित्येर भाषा छ, ई परंपरागत मौखिक गोर साहित्ये माईती सिद्ध वेगो छ.याडीगोरमाटी भाषा माईर परंपरागत मौखिक सौंदर्य संपन्न साहित्येरे तोडीरो साहित्य इ प्रमाण भाषामं भी लाबणो मसकल छ.दर्जेदार गोरमाटी भाषा साहित्य निर्मितीवासू याडीगोरमाटी भाषा इज एकमेव पर्याय छ.आज हाम विचार विनिमयेसारु जे प्रचलित गोरमाटी भाषार वापर कररे छा ऊ भाषा,सौंदर्य संपन्न याडीगोरमाटी भाषारो एक *अवशेष* छ.याडीगोरमाटी भाषामं जर केयेर विये तो ये प्रचलित गोरमाटी भाषानं,याडीगोरमाटी भाषारो *छोतरा* केतू आये..!
आज हाम हामारे पेनेबाज याडीगोरमाटी भाषाती बेईमान वेगे;करन हामार खानदानी सर्जनशीलता भी धोकेम आवगी, येरो एकमेव कारण कतो याडीगोरमाटी भाषाती हामारो पेट पोसायेनी ई हामार उदासीनवृती..!
स्वातंत्र्य प्राप्तीर बाद भाषावार प्रांत निर्मितीरे चुकीर धोरणेती मुद्रित भाषानं राजकीय प्रतिष्ठा मळी अन ये राज्य भाषा प्रांतीय लोकगणेरी पेट पोसेर साधन बणगी,परीणामी मौखिक साहित्येर समृद्ध परंपरा जोपासेवाळी सौंदर्य संपन्न बोलीभाषानं मासी याडीर वागणूक मळी.येनं याडीगोरमाटी भाषा भी अपवाद छेनी.राजकीय धोरणेरे ये गंभीर परिणामेती बोलीभाषा आज मंण्णेरो कडापो भोगरी छ…!
भाषावार प्रांत निर्मितीरे धोरणेती हामार वाड;मयीन अभिरुची भी दुबळ वेगी.आज भी हामनेन याडीगोरमाटी भाषा मौखिक साहित्येरो आकलन वेरो कोनी छ.हाम गोरबोली भाषिक रेन भी हामारे याडीगोरमाटी भाषानं न्याव देयेन असमर्थ ठररे छा.ये याडीगोरमाटी भाषारे मानवी वघमेनं जबाबदार कुण तो येरो सुदोसट उत्तर छ,गोरगणेर सामाजिक,धार्मिक अन राजकीय दुबळो नेतृत्व…!
मराठी *जाता जाता* ये आरथेरो *चालतू छेडा..!* ई याडीगोरमाटी भाषारो शब्द प्रयोग,पेनेबाज सौंदर्य संपन्न याडीगोरमाटी भाषार मूळ अस्तित्वेरो *सेलपान* छ.याडीगोरमाटी भाषार मूळ अस्तित्वेर ओळख सिद्ध करेवाळ *कडापो,आकीरंडी,वानगाळो,मोटीयारगाळो,मोटीयारमाल,हिंमाणी,हुंमाळो,डावोडुंगर,पांडगा,जोंऊ,झाकट,केटो,सोड,वेतडू,याडी* आसे वणाण सेलपान आज गोरमाटी भाषा व्यवहारे माईती हद्दपार वेते जारे छ.
याडीगोरमाटी भाषार मूळ अस्तित्वेर ओळख सिद्ध करेवाळ ये *पेनेबाज सेलपान* जर करपा जाते विये तो भविष्येमं याडीगोरमाटी भाषा इ समृद्धी अन श्रीमंतरो *पोटरा* नाकीये कांयी ? ई गंभीर प्रश्न निर्माण वचं..!
आसे परिस्थितीमं गोरमाटी साहित्येर जबाबदारी निश्चितज बडगी छ.गोर शब्द सैनिकेर वैचारिक भूमिकान आधार देणू लागेवाळो छ.याडीगोरमाटी भाषानं ओरे रुप सौंदर्यसह जतन करेर कुवत फक्त गोर शब्द सैनिकेरे डिलेम रेगी छ…!
गोर शब्द सैनिकेनं आधार देणू…ओनेनं सन्मानेती रकाडणू…ओनेनं प्रतिष्ठा देणू.ई आपणो सेरो नैतिक कर्तव्य छ.
जे समाजेमं शब्द सैनिकेनं मानपान रेयेनी, ऊ समाज वैचारिक नंजरेती दारिद्र्य रेषार हेटं रचं. अन ओ समाजेरो विकास कनायीज वे सकेनी ई वास्तव छ.
सामाजिक,धार्मिक अन राजकीय चळवळीरे नेतृत्व करेर धम्मक फक्त शब्द सैनिकेरे लकणीम रचं…!
*गोर शब्द सैनिक ये गोरगणेर उज्वल भविष्येर एकमेव हिंमाणी छ*..!
*पावो फुटो फकडो हुवोरं लोर;फतीयान सरळी वाट!!!
– भीमणीपुत्र
मोहन गणुजी नायक
–गोर कैलास डी राठोड
चीफ ऐडीटर गोर बंजारा आॅनलाईन न्यूज़ पोर्टल मुंबई महाराष्ट्र राज्य
