थक थाकन कसोतरी घर आयो
सोफापरं जरसेक सोगो,
टांडरी गीलासेमं पाणी लायी.
दम नाकेताणू……..
छोरा शाळेर मार्कशीट मार हूंडीयांग कीदो
मराठी ३८,..
इंग्रजी. ३५,..
गणित. ४०..
आंगर कायी वाचेर आंगं म बरकायो, ..
” छोरा ! कायी मार्क छ यी ? गधा, लाज वाटचंक कोणी तोनं ? भाटा छी नीसता भाटा …..”
टांडरी- जरसेक सांभळोतो ? सामळोतो?
तू गचप बेस ! तार लाडेतीच फूकट वाया चलगोचं वू. नालायीक, अरे बाप राब-राब राबचं आन तम आसे मार्क लावचो ..
छोरा चीडीचूप,..
गदडी हेट .
” सामळ तो ! ”
” तू गचपच बेस, तू येक शब्द बोल मत. आज येनं दकाळूचूच… ”
” म केरीचू सामळ ! “*
टांडरीर आवाज बढगो,
म जरसेक वरमगो. ”
” सामळण तो ल जरसेक ! ”
” परबाती म घरेर साफ सफायी करतू वणा सापडीजोकन यी मार्कशीट यी तमारच छ वू ….”
येकदम सकडदम…..
भयानक सांतता……
लेखक: विष्णुभाऊ चव्हाण,ठाणे.
प्रमुख प्रतिनीधी.
रविराज एस. पवार
www.GoarBanjara.com
8976305533
