*वाते मुंगा मोलारी*
My Swan Song
गोरबोली भाषारो एक सौंदर्य संपन्न लावण्य रूप
“आपणे प्रिय धणीरे प्रेमळ सहवासेर वाट जोंयेवाळे एक सासूरवासिण स्त्री मनेर सुंदर भावविश्व चित्रण ये गोर लोकगीदेमं देखेनं मळचं.स्त्री पुरुष सहजीवन कतो निर्मातार कुंचला माइती रंगायी हुयी एक पुर्णाकृती.पुरुष वजा स्त्री कतो आधुरी कलाकृती.प्रेम अन विवेकेर बंधनेमं भंदागे जे जीवेनं शारीरिक भुक अनिवार्य ठरचं.येनं ये लोकगीदेर नायकण भी अपवाद छेनी.
प्राणसखे ! येडीमं भंजो हुवो काटा जसो सलंsचं, ओसोज सासूरो सासरवास मनं सलरो छ.म तरी कायी करु ? सासूर धाकेती म तोनं एकांतेमं एकली भेट सकूनी. तुज आन मनं भेट नी..! ये पोरी रातेर थाडी थंडीर आपण आस्वाद ला. खुब दंगा मस्ती करा…!
देख, ये पोरी रातेर थाडी थंडीती मार ओढेर सोड सदा गीलगच वेगी छ.तू आजो..! मनं ऊब दं..! तू तार गाडीर पींजणी जसो कस्सन भांदीची, ओसोज ये थाडी थंडीमं मनं कस्सन मिठ्ठी मार…! मनं पींजन काढ…!
प्राण प्रिये..! इ गाडी भी तो तारज छनी ? आजो..पिंजन काढ मनं ये थाडी थंडीमं..!
इ ये गीदेर मध्यवर्ती संकल्पना छ..
*नवलेरीर एक वियोग शृंगार चित्रण*-
*पोरी रातेरी थाडी थंडीरं*
*पींजाराओ पींज दे दं*
*मारी ओडेरी सोडे थाडीरं*
*पींजाराओ पींज दे दं*
*मनं सासूरो सासरवासं रं*
*पींजाराओ पींज दे दं*
*जसो येडीमं काटो सलंsरं*
*पींजाराओ पींज दे दं*
*तारी हारे गी घणं दुर रं*
*पींजाराओ पींज दे दं*
*तारी गाडीरी पींजणी पींज लं*
*पींजाराओ पींज दे दं*..!
गोरबोली भाषा मौखिक साहित्य इ एक प्रस॔गानुरूप अनुभवसिद्ध अभिव्यक्ती छ.
*तारी गाडीरी पींजणी पींज लं*
*पींजाराओ पींज दे दं*
ये चरणे माईती धणी गोंण्णारे नाते संबंधे माईर प्रेयश भावना चित्रित वेमेली छ.गाडीर पींजणी तु जसो कस्सन भांदीची, ओसोज तू मनं ये पोरी रातेर थाडी थंडीमं कस्सन मिठ्ठी मार. *तारी गाडीरी पींजणी पींजं लं*इ ओळ धणीगोंण्णार पवित्र नाते संबंधे माईर “शृंगार रसेन पोषक” ठरगी छ; करन इ गीद रसिक मनेन जादा भाव गी छ..!
*तारी हारे गी घणं दुर रं*
*पींजाराओ पींज दे दं*
आपणे धणीरो प्रेमळ सहवास भुलाडी पडगो आसो भाव ये चरणे माईती का ऊमटो वीये ? येरो सोजा लेयेसारु ये गीदेरो जन्म कुणसे काळेमं हुवो, अन का हुवो ? येर भी सोजा लेणू गरजेर छ.येर सवायी ये गीदे माईरो सौंदर्य आपणे धेनेमं आवं कोनी..!
पेना वेतडूनं वायासारु नवलेरीर घरं एक एक साल रेणू लागतोतो.आसे वेळामं धणी गोंण्णारो वायार आंगड्यारो चोरीचपारीरो प्रेम संबंध, बोलणो, हासणो, प्रणय चेष्टा, गल्लागंमत इ मायेरे माईर हारदं, वाते ये वाया वे जायेर बादमं भुलाडी पडगी (हारे) जू भास वेयेवाळे आसे एक नवलेरीर “वियोग शृंगार चित्रण” *तारी हारे गी घणं दुर रं* *पींजाराओ पींज दे दं*
ये ओळी माईती ऊमटो हुवो छ..!
धणी गोंण्णार प्रेमेम आडथळो ठरेवाळे सासुर छळेनं “येडीमं सलेवाळो काटा” समजन ये गीदेर नायकण व्यक्त करमेली जकोण भावना इ सासूरवासिण स्त्री मने माईर भावनानं खेटन जावचं..!
*मनं सासूरो सासरवासं रं*
*पींजाराओ पींजं दे दं*
*जसो येडीमं काटो सलंsरं*
*पींजाराओ पींजं दे दं*!
ये गीदे माईर *पोरी रातेरी थाडी थंडी रं..पींजाराओ पींज दे दं*… *गाडीरी पींजणी पींजं लं*..इ गोरबोली भाषा माइर प्रासादिक शब्द रचना इ शृंगार रसेर स्थायी भावेनं जागृत करेनं अनुकूल आसज ठरचं.ऊ रसिक मनेनं एक वेगळे वाटेपं लान छोडदचं.ये गीदेर रसानुकूल चाल अन *जसो येडीमं काटो सलंsरं*इ *उत्प्रेक्षा आलंकारिक भाषा*इ ये गीदेनं एक आकर्षक सौंदर्य प्रदान करचं.
न्यारे न्यारे भाषा आलंकारेती सणगारे हुये गोरबोली भाषारो समावेश सौंदर्य संपन्न भाषा करन संविधानेरे 8 वी अनुसूचीम वेणू ईज ये पोस्टेर प्रामाणिक हेतू छ..!
“संदर्भ “-
“गोरपान गोरबोलीतील भाषा सौंदर्य”
लेखक- भीमणीपुत्र
*भीमणीपुत्र*
*मोहन गणुजी नायक*
